داستانا از نقطه شروع یا اوجش همیشه تعریف میشه ،اما من میخوام از نقطه پایانش براتون تعریف کنم.
جامعه شناسی دانشگاه تهران آوردمو ازخوشحالی یه جا بند نمیشدم،قبل ترش رتبه ها اومدو تونستم یه نفس عمیق بکشم ،قبل ترش روزکنکور بود،هم ترسناک بود هم حس رهایی داشت ،اینجا رو باسرعت ×۴میگم ،تو سال دوازدهم عاشق حل تستا و خوندن کتابا بودمو کتابا ازدستم عاصی شده بودن که جایی برای نوشتن نکته نداشتن ،یازدهم گاهی با کتابا دوست ترین بودم گاهیم قهر که نمیخواستم ببینمشون ،تابستون دهم به یازدهم درس خوندن برام خیلی سخت بود،هر ۱ساعت برابر با ۱۲ ساعت کوه کندن ،واقعاا کوه کندن بودا ،خب ممنون که تا اینجارو خوندی داستان ما به سر رسید

امروز من اینجام تاچیزایی که تو داستانم یادگرفتمو بهت هدیه کنم ،یه رفیقی ک این روزارو گزرونده و میخواد تو داستان کنکوریت تنها نباشی.